Πρὸς τιμὴν τοῦ Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου

 

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος γ'. Tὴν ὡραιότητα. 

Σοφίας  χάριτι, Πάτερ κοσμούμενος, 

σάλπιγξ θεόφθογγος, ὤφθης τοῦ Πνεύματος, 

καὶ ἀρετῶν ὑφηγητής, Νικόδημε θεηγόρε, 

πᾶσι γὰρ παρέθηκας, σωτηρίας διδάγματα, 

βίου καθαρότητος, διεκφαίνων τὴν ἔλλαμψιν, 

τῷ πλούτῳ τῶν ἐνθέων σου λόγων,

 δι' ὧν ὡς φῶς τῷ κόσμῳ ἔλαμψας. 


Κοντάκιον. Ἦχος πλ. δ'. Τῇ ὑπερμάχῳ. 

Ὡς ἐναρέτου πολιτείας μύστην ἄριστον 

Καὶ εὐσεβείας θεοφόρητον διδάσκαλον 

Ἡ Ὀρθόδοξος γεραίρει σε Ἐκκλησία· 

Οὐρανόθεν γὰρ τὸ χάρισμα δεξάμενος 

Καταυγάζεις τοῖς ἐνθέοις σου συγγράμμασι 

Τοὺς βοῶντάς σοι, χαίροις Πάτερ Νικόδημε. 


Μεγαλυνάριον. 

Χαίροις Ἐκκλησίας νέος φωστήρ, 

καὶ Ἁγίου Ὄρους, ἐγκαλώπισμα ἱερόν· 

χαίροις Μοναζόντων, ὁ φωτοφόρος λύχνος, 

Νικόδημε παμμάκαρ, Νάξου τὸ καύχημα. 

Γεράσιμος Μοναχὸς Μικραγιαννανίτης 

Ὑμνογράφος τῆς Μεγάλης τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας.

Πηγή: Νέος Ἑνιαύσιος στέφανος, Γερασίμου Μοναχοῦ Μικραγιαννανίτου, Καλύβη Τιμίου Προδρόμου,Σκήτη Μικρᾶς Ἁγίας Ἄννης, σελ. 387-388.