Ἰησοῦς ὁ Χριστὸς ὡς ἐξ ὕπνου ἐξανίσταται τότε,
ἐδέσμει δὲ τούτου τὰς παλάμας σφοδρῶς
τοῖς ἐν ᾍδου κραυγάζων· «Ἀνάστητε
καὶ βοῶντες τῷ ᾍδῃ ἐμπαίζετε
λέγοντες αὐτῷ· «ποῦ ἡμῶν τὸ ἀδίκημα;»
τοῦτον γὰρ ἐγὼ Ταρτάρῳ σειραῖς παραδώσω,
ὡς ὑπεύθυνον δὲ τὸν Ἀδὰμ
τοῖς ὀφλήμασι πάντων παρέδωκα·
καὶ τὸν αὐχένα πατοῦντες· «νῦν κατεπόθη», βοᾶτε,
«σὺν τῷ Θανάτῳ ὁ ᾍδης καὶ κατεβλήθη τοῦ κράτους».
δι' ὑμᾶς γὰρ ἐφάνην ἐπὶ γῆς ἐνανθρωπήσας
ὁ λύσας τοῦ Βελίαρ τὰ βέλη, τοῦ ᾍδου τὸ νῖκος
καὶ Θανάτου τὸ κέντρον.
____________
Τότε ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς ἐπάνω σηκώνεται σὰν νὰ
κοιμότανε καὶ τὰ χέρια τοῦ δένει γερὰ
στοὺς κατοίκους τοῦ ᾍδη φωνάζοντας: «Σηκωθῆτε
ἐπάνω καὶ φωνάξτε δυνατὰ καὶ ἐμπαῖξτε τὸν
ᾍδη
λέγοντάς του: «Ποὖναι, ᾍδη, τὸ ἀρχικό μας πταῖσμα;»
Αὐτὸν ἐγὼ στὰ σίδερα δεμένο στὰ Τάρταρα θὰ στείλω,
ὅπως ἔστειλα τότε τὸν Ἀδὰμ ὡς ὑπεύθυνο γιὰ τὶς
ἁμαρτίες ὅλων.
Καὶ πατῶντας τὸ λαιμό του νὰ λέτε: «Τώρα χάθηκεν
ὁλότελα
ἀντάμα μὲ τὸ θάνατο ὁ ᾍδης καὶ παρέδωκε τὴν ἐξουσία»,
ἀφοῦ γιὰ σᾶς ἦρθα στὸν κόσμο ὡς ἄνθρωπος,
Ἐγὼ ποὺ σύντριψα τοῦ Διαβόλου τὰ βέλη, τοῦ Ἅδη τὴ νίκη καὶ τοῦ Θανάτου τὸ κεντρί.
Ἅγιος Ρωμανὸς ὁ Μελωδὸς
(κε' οἶκος ἐκ τῶν λγ' οἶκων).
Νεοελληνική ἀπόδοση: Ἀρχιμανδρίτης Ἀνανίας Κουστένης
Πηγή: Ὕμνοι, Ἁγίου Ρωμανοῦ τοῦ Μελωδοῦ, Ἀρχμανδρίτου Ἀνανία Κουστένη, σελ. 568 & 569.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου